Lesley Gore, onbedoelde feministe van 18

You Don’t Own Me is het sleutelnummer van Lesley Gore. Haar vierde single in net een jaar was een bouwsteen voor de feministische beweging. Jongens hebben meisjes niet in eigendom, was de boodschap. "Stel me niet ten toon en houd me niet weg van andere jongens." En meisjes, had ze er aan kunnen toevoegen. Lesley Gore was 58 toen ze uit de kast kwam. Ze had al 23 jaar een relatie met Lois Sasson. Die maakte vorige week ook bekend dat Lesley Gore was overleden. Ze was 68 jaar.

Kind van ouders wier rijkdom haar de popwereld binnen hielp. Zo kenden wij tieners Lesley Gore in 1963. Was ze mooi? Dat willen vijftienjarigen altijd weten. Nee, ze was niet mooi. Gewoon. Ze had wel prachtige ogen. En ze kon zingen. En Amerika hield van haar. Van alle zangeressen verkocht alleen Brenda Lee tussen 1963 en 1968 meer platen dan Lesley Gore.

Haar debuut It’s My Party – ze was zeventien – was in vier weken nummer 1 in Amerika. Buiten haar vaderland scoorde Lesley Gore maar matig. In eigen land personifieerde ze het tienermeisje en later de feministe. Onbedoeld was ze dat al op haar achttiende, toen ze You Don’t Own Me naar de tweede plaats van de Amerikaanse hitparade zong. I Want To Hold Your Hand van de Beatles hield haar af van nummer 1. Feministe was ze nog niet. "Ik vond het fantastisch op het podium te staan en de jongens toe te zingen dat ik niet van hen was. Meer niet."

Sequels zijn zeldzaam in de popgeschiedenis. Wel leek hit 2 in de jaren zestig vaak sterk op hit 1, ergens mee scoren betekende daar flink mee doorgaan. Lesley Gore’s productieteam pakte het nog steviger aan door haar tweede hit ook tekstueel de eerste te laten opvolgen. Judy pakt in It’s My Party Lesley’s vriendje af, in Judy’s Turn To Cry zijn de rollen omgedraaid. Goed voor de vijfde plaats in de Billboard Top 100.

Phil Spector had It’s My Party in zijn hitmachine willen opnemen. Hij hoorde de demo – niet van Lesley Gore – en vond het een prachtig nummer voor zijn Crystals. Quincy Jones, Gore’s producer, kwam daar achter en distribueerde na nachtwerk honderd exemplaren van zijn It’s My Party over de radiostations. Die pikten het liedje meteen op en voordat Jones een andere naam had kunnen verzinnen voor Lesley Gore – geboren als Lesley Sue Goldstein – was ze op weg naar nummer 1. Spector nam zijn verlies. Hij kreeg wel credits voor het geluid op Lesley Gore’s derde single She’s A Fool, die Spector’s Wall Of Sound ademt.

Haar eerste carrière was heel snel voorbij. De volwassen Lesley Gore sprak de tieners niet meer aan. Het duurde tot 1980 voor ze weer in de aandacht kwam. Ze schreef liedjes voor de soundtrack van de film Fame, in samenwerking met haar broer. Die won de Oscar voor beste filmlied van het jaar met het titelnummer. Lesley Gore moest het doen met een nominatie voor Out Here On My Own.

Lesley Gore: 2 mei 1946 - 16 februari 2015