In de rij voor soep en Meuris

Je mag het eigenlijk niemand toewensen (sic), maar toch: wat gun ik het Stijn Meuris dat ie op een dag - liefst niet te lang na nu - wordt ontdekt door De Wereld Draait Door. Dat de redactie, op zoek naar een goed geïnformeerde, welbespraakte Vlaming met een even heldere als kritische kijk op de wereld, de 52-jarige veelkunner uit Noord-Limburg vraagt om aan te schuiven. En, omdat ie er toch is, meteen maar een minuutje vol te zingen. Als dan, laat ik royaal doen, twee procent van de kijkers - op 21 april waren het er 1.264.000 - de moeite neemt eens verder te luisteren naar zijn rijke oeuvre, onder eigen naam en eerder met de bands Monza en Noordkaap, dan wordt het nog wat tussen Meuris en zijn bovenburen. En wordt het speelveld ineens fiks groter dan het Vlaamse land dat hij nu jaar in, jaar uit doorkruist. Zou verdomme tijd worden.

Thuis geldt hij al jaren als BV'er in de A-categorie. En niet alleen dankzij zijn altijd aansprekende Nederlandstalige rock, waarmee het land kennismaakte toen hij met Noordkaap in 1990 Humo's Rock Rallye won. Meuris, begonnen als schrijvend journalist voor Het Belang van Limburg, maakt zelf tv-programma's, is geregeld present als gast met een mening en trok vorig jaar nationaal de aandacht met zijn eerste spoken word, de eindejaarsconference Tirade waarin hij de politiek fileerde. Hij lokte daarmee duizenden bezoekers naar de theaters, goed voor een vervolgafspraak komend najaar. Daarnaast is hij al sinds zijn veertiende 'voor de lol' actief als astronoom, een hobby die uiteindelijk uitmondde in het programma Stijn En De Sterren waarmee hij zowel in theaters als op tv te zien was. Kortom, stilzitten komt niet voor in zijn vocabulaire. Dat zo iemand hier in de bijna dertig jaar dat hij actief is geen voet aan de grond krijgt, verbaast me nog altijd.

Laten we ons tot de muziek beperken: fijne nummers en verstaanbare teksten die ergens over gáán en vaak tot verder denken uitnodigen. Met mooie poëtische wendingen ook. Een gestaag groeiende reeks klassiekers waarmee het fijn meezingen is. En, op het podium, een immer praatgrage voorman die contact met de zaal beslist niet schuwt. Meuris brengt het allemaal. Neem de huidige tour, genoemd naar het jongste album Vigilant, waarin Stijn Meuris en zijn jonge muzikanten in een kleine twee uur een dijk van een show neerzetten. Verse liedjes als Oud Links, In De Rij Voor Soep, Vigilant, Fonkeling, Truckstop, Het Is Maar Een Woord, ja zelfs het wat lichtvoetiger Bimbo Van Het Jaar winnen live nog meer aan zeggingskracht dan ze op Vigilant al doen. De setlist telt ook vertrouwd werk als Panamarenko, Gigant, Het Zou Niet Mogen Zijn en, het strijdlied van iedere agnost, het ijzersterke Van God Los. Met parels als Satelliet S.U.Z.Y. en Een Heel Klein Beetje Oorlog in de toegiften is prima te leven. Waarna Circus Meuris, in elk geval vorige week tijdens de presentatie in de AB Club in Brussel, de zaal in trekt om akoestisch - met Meuris door de megafoon zingend - via het alternatieve Belgische volkslied Ik Hou Van U een partij samenhorigheid te kweken waar menige sekte een puntje aan kan zuigen.

Op zoek naar zingeving? Meuris is de naam.

Vigilant van Meuris is uitgebracht door Gentle Recordings/N.E.W.S.