Elton John - Live from the Rainbow Theatre with Ray Cooper

Mercury/Rocket

Na het nogal teleurstellende duoalbum dat Elton John eerder dit jaar met Brandi Carlile uitbracht, stond ik niet direct te springen om een livealbum van de excentrieke Britse singer-songwriter, ook al stammen deze solo-opnamen uit mei 1977, aan het einde van de periode (1970-1976) waarin hij achteraf gezien zijn sterkste werk maakte. In 1977 stond hij echter nog op de toppen van zijn kunnen, wat dit livealbum nu ook bewijst, want ook al ontbreken alle hits en bekende nummers uit deze tijd (met uitzondering wellicht van The Border Song en Sweet Painted Lady), laat John met deze dertien deep cuts uit zijn repertoire horen toen al tot de grootste Britse singer-songwriters ooit te behoren. Zonder band, en slechts op vier nummers bijgestaan door zijn vaste percussionist Ray Cooper, toont Elton John dat hij aan zijn stem, pianospel en dertien schijnbaar willekeurig gekozen liedjes uit zijn toenmalig oeuvre meer dan genoeg heeft om zijn luisteraars te betoveren. Dit is namelijk de Elton John zoals je die als fan het liefste hoort: zonder overbodige opsmuk, zich puur op de liedjes concentrerend. En wat een liedjes, want ook al zijn het vrijwel zonder uitzondering nummers die alleen echte kenners zich voor de geest zullen kunnen halen, vormen ze hier bij elkaar gespeeld het beste Elton John-album dat we de afgelopen vijftig jaar hebben gehoord.

Pieter Wijnstekers