Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.
× Sta cookies toe Meer informatie

Review

Tekst: Steven Walter
ma 20 februari 2023

Faithful Man: docu over Lee Fields

Review

Het strijkijzer gaat zorgvuldig over het goudkleurige gilet. Soulzanger Lee Fields hanteert het apparaat vakkundig. Hij doet het voor elk optreden om zijn podiumkleding ‘strak’ te krijgen. “We are the human race. What a race. Racing against time”, zegt hij filosofisch. Want de bijna 73-jarige entertainer weet dat tijd van leven niet onbeperkt is en hij wil er alles uit halen wat erin zit. Het is de openingsscène van de afgelopen week verschenen documentaire ‘Faithful Man’ die gaat over het leven van Fields. Een leven met ups en downs.

Tekst Steven Walter; Foto Non Linear Knitting

De muzikale carrière van de funk- en soullegende beslaat inmiddels een halve eeuw. Wie hem live aan het werk ziet, hoort een man waarop de jaren geen vat lijken te krijgen. Het ingetogen zingen, de soulvolle kreten, het springen en draaien op het podium. Je zou er geen zeventiger achter vermoeden. De documentaire laat veel clips van liveoptredens zien, waardoor de kijker echt zin krijgt om de man – die ook wel Little James Brown wordt genoemd – in levenden lijve bezig te zien. Maar de film geeft ook achtergrond bij de man achter de stem. Te beginnen bij zijn jeugd in North Carolina, waar hij met verwondering en onbegrip keek naar de haat van de Ku Klux Klan en waar het geloof zich permanent in zijn hart nestelde. Met acteurs zijn sleutelscènes na gespeeld van de jongere jaren.

Ups and downs
“Niet gluren”, zei zijn moeder als hij als jochie naar bed moest en de woonkamer zich begon te vullen met mensen. Het waren de tijden van dansfeestjes bij de familie Fields thuis. Hij gluurde wel en zag de dansende benen. Hij hoorde het geschuifel van voeten, maar bovenal hoorde hij de nieuwste muziek van onder andere Jimmy Reed en Fats Domino. “Dat was mijn introductie tot de soulmuziek. De gospelmuziek van de kerk raakte mij ook.” Het viel hem op dat mensen zich vrij voelden als gospel werd gespeeld en gezongen. “Dat gevoel wil ik ook met mijn shows bereiken. Get down, you know.”
Faithful Man volgt de stappen die Fields maakte in de muziekwereld. De docu toont hoe hij met vrienden een band begon, waarbij het sommigen vooral te doen was om het krijgen van vriendinnetjes. Fields werkte hard en zijn bekendheid als zanger groeide met de jaren, tot in de jaren tachtig disco populair werd. Dj’s verdrongen de soulbands uit de clubs. “Hij had wel een gezin te onderhouden”, aldus zijn vrouw Chris. Fields dook in vastgoed om daar zijn boterham te verdienen. In het weekend had hij lokaal nog wel wat optredens, maar het was niet meer zoals voor de disco-explosie. Fields gaf aan dat hij bezig was met overleven. “Overleven, ongeacht wat er gebeurde. Elke dag las (en lees) ik in de Bijbel. Dat hielp me staande te houden.” Onderweg waren er verschrikkelijke persoonlijke verliezen, binnen zijn familie en onder muzikale vrienden (zoals het overlijden van Sharon Jones).

Dromen
Maar die herkenbare, sterke stem van hem werd door muziekliefhebbers niet vergeten. Dat betekende een comeback, onder meer bij Daptone Records en de samenwerking met The Expressions. Inmiddels is hij als zanger en performer drukker dan ooit. Zijn Sentimental Fool-tour bracht hem afgelopen zaterdag naar Paradiso.
De film Faithful Man laat zien dat dromen echt uitkomen, zelfs na tegenslagen. Het draait bij Fields om hoop, geloof en het niet loslaten van zijn droom, hoe moeilijk dat soms ook is. “Dit is mijn moment om te bloeien. Als er een dag komy dat ik dit (optreden, red.) niet meer kan doen, dan is dat voor mij een zeer trieste dag.” Ook Fields bezit niet het eeuwige leven. Zijn wens is dat zijn kunst nog lang door blijft gaan. “Als je een lied adem geeft, wordt dat nummer zelf een levende identiteit. Dat zal nooit stoppen.”

Documentaire festival
IN-EDIT verzorgde de première van Faithful Man voor het optreden van Fields op 18 februari in Paradiso. IN-EDIT NL is een jaarlijks muziekdocumentairefestival, dat dit jaar van 13 tot en met 23 april plaatsvindt in de Melkweg in Amsterdam. Daar worden nieuwe internationale en Nederlandse muziekdocumentaires getoond en zijn er liveoptredens en Q&A’s met artiesten en regisseurs. Getoonde documentaires gaan onder andere over Grace Jones, Thelonious Monk, DIO, Creedence Clear Water Revival en Lee Fields.