Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.
× Sta cookies toe Meer informatie

Review

Tekst: Norbert Meijs
vr 2 juni 2023

The Analogues: Mission Impossible bijna voltooid

Review

Gevraagd naar de reden waarom The Beatles hun latere studioalbums vanaf 1966 nooit live op het podium hebben gebracht, antwoordde de Fab Four uit Liverpool steevast: Onmogelijk! Want de majestueuze en complexe orkestraties op de laatste zes elpees – overigens vaak bedacht door de ‘vijfde Beatle’, de van huis uit klassieke producer George Martin – maakten het in de tweede helft van de jaren zestig tot een ‘mission impossible’ voor John, Paul, George en Ringo om daar live goed mee voor de dag te komen. 

Tekst Norbert Meijs; Foto Ferdy Damman
 
The Analogues hebben die stelling de afgelopen jaren genoegzaam gelogenstraft. Zij hebben er hun levenswerk van gemaakt om de elpees Revolver, Sgt Pepper’s Lonely Hearts Club Band, Magical Mystery Tour, White Album, Abbey Road en Let It Be zo authentiek mogelijk live ten gehore te brengen. Onder leiding van musical director Bart van Poppel ging het gezelschap muzikanten zelfs zover om de songs van The Beatles zo veel mogelijk op dezelfde instrumenten en versterkers te spelen als waarop The Beatles hun liedjes hadden opgenomen.
 
Niet alleen in Nederland speelden ze voor volle theaterzalen, ook in Duitsland, België, Frankrijk en Engeland brachten ze de tijdloze klassiekers van The Beatles ten gehore. Vaak voor een publiek van fanatieke Beatles-fans, die steevast aan het eind van het concert op de banken stonden. Voor zover de stramme ledematen – de gemiddelde leeftijd zal toch gauw zo rond de zeventig hebben gelegen – dat toelieten.
 
Afscheidstournee
Momenteel zijn The Analogues aan hun afscheidstournee bezig. Hello Goodbye kan beschouwd worden als de grandioze apotheose van de periode waarin The Analogues alle studioalbums (vanaf 1966) van The Beatles live reproduceerden. The Analogues stelden zichzelf de lastige opdracht om uit die zes iconische Beatlesalbums een selectie van hoogtepunten te destilleren. “Dat ging niet zonder slag of stoot,” volgens Van Poppel. “Wij spelen nu al een jaar of zeven al die geweldige nummers van The Beatles, maar we zijn ook nog steeds diehard fans. Met nogal sterke opinies over wat nou echt hun sterkste nummers zijn. Met de lijst die we nu hebben ben ik het in ieder geval helemaal eens.”
 
Onlangs bracht het gezelschap voor een ademloos luisterend publiek in het Amsterdamse theater Carré drie avonden lang een ruime selectie van meer dan twintig songs die hen het meest na aan het hart lag. Ruim twee uur lang passeerde een groot aantal Beatlesklassiekers de revue, wat bij velen nostalgische gevoelens opriep. Wat daarbij vooral opviel voor de oplettende luisteraar was de kaleidoscoop aan muzikale stijlen die The Beatles in hun gloriedagen beheersten. Van de stevig rockende Birthday en Back In The USSR tot het contemplatieve Fool On The Hill of het sentimentele She’s Leaving Home.
 
Keurslijf
The Beatles waren in 1966 na hun afscheid van het podium allang niet meer de geoliede hitmachine uit de eerste helft van de jaren zestig. De hitparade boeide hen niet meer. Dat keurslijf hadden ze afgegooid en het nieuwe gevoel van volledige artistieke vrijheid leverde unieke composities op. Al dan niet met geestverruimende middelen deden ze in de tweede helft van het decennium vooral aan ‘soul searching’ door middel van hun muziek.
 
Werelden van verschil zitten er bijvoorbeeld tussen het lieflijke, nostalgische Penny Lane en het hallucinante I Am The Walrus. Hoogstpersoonlijke observaties en inzichten inspireerden hen in die laatste jaren tot tijdloze muzikale pastiches. Dat leverde op zichzelf staande klassiekers op met als enige gemeenschappelijke noemer dat ze geschreven waren door Lennon/McCartney. The Analogues wisten met hun uitvoeringen in Carré de kern van deze songs trefzeker te raken.
Ook drie klassiekers van George Harrison (While My Guitar Gently Weeps, Here Comes The Sun en Something) passeerden de revue. Met een viertal blazers en evenveel violisten op het podium ter ondersteuning haalden The Analogues alles uit de kast om de Beatles-songs zo authentiek mogelijk te laten klinken. En daar slaagden ze wonderwel in.
 
De avond in Carré werd afgesloten met het toepasselijke The Long And Winding Road van het album Let It Be. Het was inderdaad een lange en kronkelige weg die The Analogues hebben afgelegd met als waardige afsluiter de huidige Hello Goodbye-tour. Zij maakten de afgelopen jaren het onmogelijke mogelijk. Het moet hen ongetwijfeld bloed, zweet en tranen hebben gekost, maar zij hielden vol. Tot het najaar presenteren zij nog hun zwanenzang in binnen- en vooral buitenland.

Naschrift: 10 extra shows

Vorige week sloot The Analogues de Hello Goodbye-tour af met drie uitverkochte shows in Carré in Amsterdam. Maar wat blijkt? Na veertig voorstellingen heeft Nederland nog steeds geen genoeg van de ‘Best of the Studio Years’. Begrijpelijk: ze krijgen er zelf óók geen genoeg van. Daarom volgt in het najaar een reprise in tien Nederlandse theaters.

Geen keus!"Zo, hè hè, dat was het weer even,” verzucht een vermoeide maar voldane Bart van Poppel, na drie shows in een afgeladen Carré. "Carré was de ideale klap op de vuurpijl om de Hello Goodbye-tour af te sluiten. Maar deze tour is dermate succesvol verlopen dat we hebben besloten om toch nog even door te gaan. Alle zalen zaten weer vol, dus we hadden eigenlijk geen keus.”

Shows in de open lucht
Maar is er nu wel tijd om even uit blazen? Van Poppel moet grinniken bij die suggestie. "Nou, wel heel even, maar op 24 juni spelen we een speciale openlucht-set in het Openluchttheater van Hertme, een bijzondere plek. En op 7 juli op Bospop in Weert. Komt niet vaak voor, The Analogues in de open lucht. Komen! Krijg je geen spijt van."

Beatleweek Liverpool
En niet lang daarna is het wederom tijd voor the Beatleweek in Liverpool, een evenement dat vanzelfsprekend serieus genomen wordt door The Analogues. “De vorige keer kende niemand ons nog daar, dus toen vielen er wel een paar mensen van hun stoel. Van verbazing ja,” zegt drummer Fred Gehring. “Ze zijn daar heus wel wat gewend, maar met onze White Album-show hebben we de lat toen behoorlijk hoog gelegd. Ook voor onszelf. Maar goed, we hopen toch dat we de verwachtingen - want die zijn er nu dus - kunnen overtreffen."

10 Extra Hello Goodbye shows
Aansluitend volgt een internationale Hello Goodbye-tour door Engeland, Duitsland en Frankrijk. Daarna is het tijd voor de eerder genoemde reprise in Nederlandse theaters. "En daar blijft het dan even bij in Nederland," aldus Gehring. "In het seizoen 24/25 komen we met nieuwe Nederlandse plannen. Die overigens heel leuk gaan worden, dat durf ik alvast te beloven."

Voor de liefhebbers die daar niet op willen wachten, hieronder de lijst met data voor de Hello Goodbye reprise later dit jaar.
Let op: nog niet alle shows zijn op dit moment in de verkoop. Hou de websites van de theaters in de gaten of check hier de complete lijst met tourdata.

The Analogues live: 1 november in Nieuwe Luxor Theater, Rotterdam; 5 november in Theater aan het Vrijthof, Maastricht; 10 november in Amare, Den Haag; 12 november in Schouwburg het Park, Hoorn; 15 november in Schouwburg Hengelo, Hengelo; 22 november in Theater De Spiegel, Zwolle; 23 november in Theater aan de Schie, Schiedam; 24 november in Chassé Theater, Breda; 1 december in Martiniplaza, Groningen; 2 december in Theater Orpheus, Apeldoorn.