Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.
Sta cookies toe Meer informatie ×

Blog

Tekst: Louis Nouws
wo 22 oktober 2025

Tim Knol neemt je mee in Wanderings

Blog

Na anderhalf uur is het optreden afgelopen en de tijd voorbijgevlogen. Dat mag je een prestatie van formaat noemen van iemand die alleen op het podium staat met zes gitaren, een mandoline en een Ierse bouzouki.

Tekst: Louis Nouws Foto Tim Knol

Tim Knol vertelt verhalen en speelt liedjes. Dat is in essentie het theaterconcert Wanderings. Op de achtergrond worden foto’s en filmpjes getoond. Is er een rode draad? Zelf noemt de zanger zijn transformatie van een gezellige dikkige singer-songwriter die al jong doorbrak met onder meer het prachtige liedje Sam, naar een afgetrainde wandelaar en zwemmer die anders in het leven staat.
Het programma begint met bier overgoten beelden uit zijn beginperiode, maar al snel zien we hem om halfzeven in de ochtend voor dag en dauw serieus door een Noord-Hollandse vaart zwemmen.
 
De dokter vertelde hem zo’n jaar of vijf geleden dat hij voor zijn gezondheid echt meer moest gaan bewegen. De coronatijd gaf hem nog een zetje. Hij begon De Wandelclub. Tijdens de lockdown kon je als artiest maar beperkt optreden en optreden in de buitenlucht voor zo’n dertig toehoorders bleek een ontsnapping.
De Wandelclub bleek behoorlijk succesvol. Nog altijd organiseert Tim Knol wandelingen. Het wandelen ging in zijn systeem zitten. Niet alleen loopt hij uitermate veel, het wandelen sloop ook in zijn liedjes. Zoals hij zelf zegt: ‘Rusteloosheid heeft plaatsgemaakt voor bezinning, boosheid is nu liefde.’
 
De zanger ziet er afgetraind uit, maar zijn stem klinkt nog altijd hetzelfde. Wat ook is gebleven is zijn innemende persoonlijkheid. Hoe hij het doet, doet ie het, maar hij neemt je moeiteloos mee in zijn wereld. Losjes en toch ferm, met humor en ook zorgen. Hij zegt dat hij nauwelijks nog televisiekijkt.
 
Maar de wereld van Tim Knol draait vooral om de muziek. De acht snaarinstrumenten op het podium vormen slechts een deel van zijn collectie. Hij is koopziek, zegt hij. Hij pakt een klein gitaartje van de standaard en vertelt dat hij die vanmiddag in een zaak in Amersfoort heeft gekocht. Liefde op het eerste gezicht.
Hij speelt er On This Quiet Mountain op, een ontroerend nummer dat ook op de cd staat die bij de voorstelling te koop is. Maar de uitgeklede uitvoering op het podium overstijgt nog de cd-versie. Dat is de grote klasse van de performer Tim Knol.
 
Naast eigen nummers speelt hij ook een aantal covers. Hij heeft namelijk de gave om onbeperkt te bewonderen en anderen te enthousiasmeren voor artiesten die hij geweldig vindt. Greg Trooper, Toots and The Maytails en Bobby Charles worden middels mooie verhalen ‘aan ons voorgesteld’. (Prachtig die cover van I Must Be In Good Place Now.)
En uiteraard ontbreekt bluegrass niet, een genre dat Tim Knol zeer liefheeft. (Hij tourde en maakte twee albums met Blue Grass Boogiemen.) De show begint zo’n beetje met een cover van Bill Monroe, de aartsvader van het genre, en eindigt met een furieus bespeelde mandoline in de spetterende toegift.
 
Tim Knol – Wanderings. Gezien 17 oktober in Icoontheater in Amersfoort. Wanderings is nog tot en met volgend jaar juni te zien door het hele land. Zie timknol.nl voor data en podia. Daar kun je ook meer informatie vinden over De Wandelclub.