Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.
× Sta cookies toe Meer informatie

Luistertip

ma 30 mei 2022

Albums van week 22

Luistertip

Popmagazine Heaven verschijnt tweemaandelijks, albums komen dagelijks uit. Daarom geven we wekelijks een korte update van releases die ons meteen opvallen of die anderszins de moeite van het ontdekken waard zijn. Verwacht geen uitgebreide recensies, die verschijnen nog altijd – met meer reflectie – in het magazine. Met meer dan 100 albumrecensies en boeiende interviews is Heaven het blad om je muziekpassie te verdiepen. Heaven is te koop via onze webshop. Nog beter: neem een abonnement en mis geen nummer!

Roots/Folk
Wilco – Cruel Country
Wilco was de laatste vijfentwintig jaar wat ver weggedreven van het rootsy geluid van hun beginjaren, maar op hun nieuwe dubbelalbum Cruel Country klinkt de band het meest countryachtig sinds hun begintijd. Denk aan de meer recente soloplaten van Jeff Tweedy, maar dan opgenomen met een volledige band.
 
Rock/Pop
Porridge Radio – Waterslide, Diving Board, Ladder To The Sky
Net als Brad Mehldau’s meest recente album Jacob’s Ladder, geeft ook de titel van het nieuwe Porridge Radio album de levensloop weer van de gemiddelde persoon. Het tekent de volwassenwording van deze band uit Brighton wier mengeling van garagerock en (art)pop een stuk rijper, diepgravender en meeslepender is geworden.
 
Blues/Jazz/Soul
Mavis Staples & Levon Helm – Carry Me Home
In 2011 semi-live opgenomen in Helms studio in Woodstock, is Carry Me Home een vreugdevolle ontmoeting van twee grootheden in de Amerikaanse rootswereld: Mavis Staples en Levon Helm, drummer en zanger van The Band. Als zanger is Helm helaas alleen op het afsluitende The Weight te horen, al is Staples vrouw genoeg om met een topband deze sessies ook in haar eentje naar zich toe te trekken.
 
Wereld
The Frightnrs – Always
Frightnrs-frontman Dan Klein mag dan jammerlijk overleden zijn nog voor hun debuut-cd in 2016 verscheen, op zich was er nog voldoende materiaal om daar deze geloofwaardige plaat uit te knutselen op de grens van reggae en soul. Gewoonlijk ben ik behoorlijk sceptisch over dit soort postume projecten, maar Always is een waardige opvolger van Nothing More To Say.