Brandee - Younger

Impulse!

2024 werd door The Home Of John And Alice Coltrane, Impulse! en andere organisaties uitgeroepen tot het jaar van Alice Coltrane. De weduwe van de legendarische saxofonist John Coltrane die met haar spirituele, vooruitstrevende muziek en universele vredesboodschap generaties inspireerde werd geëerd met diverse concerten en manifestaties. De restauratie van haar beroemde harp maakte daar onderdeel van uit. Dat Brandee Younger, vriendin van de familie die diverse malen samenspeelde met zoon en saxofonist Ravi Coltrane, de harp tijdens die optredens zou gaan bespelen was niet meer dan een formaliteit. Inmiddels heeft ze het instrument in bruikleen en er haar derde album voor Impulse! mee opgenomen. Waar ze in het verleden vanwege enige terughoudendheid nogal zwaar op de blazers inzette, staat haar harp sinds ze deel uitmaakt van “The House That Trane Built” volop in de schijnwerpers. Hoewel bijna volledig instrumentaal staat voor Younger het narratief centraal. Diverse emoties waarbij gelaveerd wordt tussen jazz en klassiek passeren de revue maar de tendens is positief. Wat dit betreft vormt het opmerkelijk staccato gespeeld titelnummer de leidraad voor de rest van het album. Luchtig maar toch rijk gearrangeerd met Joel Ross op vibrafoon, Makaya McCraven op percussie en Shabaka op klarinet. Laatstgenoemde bespeelt ook fluit in End Means waardoor dat stuk dicht tegen zijn eigen album Perceive Its Beauty, Acknowledge Its Grace aanschurkt. In de sprookjesachtige afsluiter Discernment  horen we een andere generatiegenoot van Younger: saxofonist Josh Johnson. Naast haar vaste begeleiders bassist Rashaan Carter en drummer Allen Mednard heeft de harpiste de compositorische touwtjes steeds meer in handen genomen en dat is alleen maar toe te juichen.

Marcel Haerkens