Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.
Sta cookies toe Meer informatie ×

Recensie

Tekst: Joop van Rossem
vr 11 juli 2025

Joanne Shaw Taylor - Black & Gold

Recensie

Journeyman

Joanne Shaw Taylor wordt op haar zestiende ontdekt door Eurythmic Dave Stewart en viert met dit Black & Gold een jubileum want het is haar tiende album. Opnieuw geproduceerd door Kevin Shirley en uitgebracht via het label van Joe Bonamassa, die op twee songs ook nog even inspringt. Taylors naam vind je in de platenwinkels meestal terug onder het kopje blues/bluesrock maar ze drijft eigenlijk steeds verder af van dat genre richting de vaak stevige, maar altijd melodieuze rock. Het merendeel van de liedjes ontworstelde de Britse eigenhandig aan de muze, maar in twee gevallen doet ze een beroep op andere artiesten zoals in Sam Sparro’s titelsong die een fijne rockbehandeling ondergaat en Love Lives Here, een nummer van The Faces van hun album A Nod is A Good As A Wink To A Blind Horse (1972), dat ze zich helemaal eigen maakt. Van het eigen materiaal zijn vooral opener Hold Of My Heart (met Taylor op de slidegitaar), Who’s Gonna Love Me Now? (prachtige emotionele song over het verdriet na het overlijden van haar moeder), I Gotta Stop Letting You Let Me Down (stampende rocker), Summer Love (hit?!) en het door de viool van Savannah Madigan naar country neigende Gravyer Shade Of Blue.

Joop van Rossem