R.I.P. Koos Gijsman

Afgelopen woensdag overleed Heaven-collega Koos Gijsman. Een aantal medewerkers haalt herinneringen op aan deze markante persoonlijkheid. En er is een gedicht voor Koos.

Joop van Rossem

Ik leerde Koos vooral kennen tijdens de Heaven-feestjes bij Eric thuis. Hij begroette me steevast met: 'Hey, ouwe bluesrocker'. Koos kon heerlijk vertellen over zijn belevenissen in vroeger jaren en over zijn nieuwe muzikale ontdekkingen. Daarnaast was hij een begenadigd schrijver, zijn recensies las ik altijd met veel plezier. Hij gebruikte daarin nog al eens het woord 'innemend', een adjectief dat ook op hemzelf van toepassing is. Een gezelligheidsmens die qua bourgondische levensstijl wel, net zoals ik, een Brabander zou kunnen zijn. Na het overlijden van Geert Henderickx de tweede enorme aderlating voor Heaven en nog veel meer voor zijn vrouw Esther.

Paul Stramrood

Mijn eerste ontmoeting met Koos was op een Heaven-partijtje in Geldermalsen bij Eric thuis. Koos nam de muzikale regie geruime tijd in handen teneinde ons te trakteren op zijn laatste vondsten uit de Griekse muziekwereld. Verder bediende hij zich ruim van het voedsel dat Barbara doorlopend klaarmaakte in de keuken. Enigszins corpulent, Koos, noteerde ik, maar die omvang paste voortreffelijk bij zijn brede gebaren, zijn grote verhalen en zijn bovenmatig enthousiasme. Het afgelopen jaar hebben we veel contact gehad, uitsluitend via de telefoon. We hadden een langlopende afspraak voor eten en drinken in Leiden. Die afspraak hebben we door wederzijdse gezondheidsobstakels niet in daden omgezet. Ik belde zomaar of met een vraag over een recensie, hij belde zomaar, hoe het ging en wanneer we nou naar Leiden kwamen. Elk gesprek ging over in een ruim discours over muziek, nieuw en oud, zijn jeugdbelevenissen in Leiden en mijn studentenleven in Utrecht, en dan met weer de nadruk zwaar op muziek. Af en toe, als ik weinig tijd had, belde ik berekend een minuut of twintig voor zessen. Dan wist ik zeker dat het gesprek niet langer dan die twintig minuten zou duren, want Koos brak elk gesprek af zodra het eten op tafel stond. Genieten tot het eind, en met de hele dag muziek op.

Marc Vos

Mijn vriend en Heaven-collega Koos uit Leiden is overleden aan de gevolgen van het coronavirus. Ik kende hem jammer genoeg slechts een paar jaar. Genoeg om een innige vriendschap op te bouwen. Ik ben in shock. Een maand geleden waren Mieke en ik nog bij Koos en Esther in Leiden op bezoek, en we werden er ontvangen als koningen. Koos liet me trots zijn zéér uitgebreide platenverzameling zien. We hadden afgesproken elkaar snel terug te zien. Vorig jaar waren ze bij ons in Genk op bezoek. Het waren allemaal zalige avonden. Muziek, wijn en veel lachen. We gaan Koos verschrikkelijk missen.

Ik onthoud dat Veedon Fleece zijn lievelingselpee van Van Morrison was, en daar kan ik mee leven. Dit jaar was hij weg van de plaat van Sam Lee, hij kon er niet over zwijgen, zo goed vond hij die plaat. Ik ook. Mijn gedachten gaan uit naar Esther.

Gedicht voor Koos

Koos zegt

een dak boven je hoofd

en brood op de plank

dan ben je al een heel eind

de rest laten we over

aan de goden (Zeus, dEUS,...)

daarboven

op de berg Olympos

of die van de eilanden

Lou op Coney Island (I am a New York City man!)

Leonard op Hydra (in zijn liedjestoren)

en Kavafis op Ithaka (als je de tocht aanvaardt...)

want zij weten ... (they know!)

zij keerden terug – steeds

zij maakten de reis reeds

zij zijn ervaren en beslagen

echter aanroep ze niet ijdel

verzoek ze niet nutteloos

niet umsonst

Esther denkt (er het hare van)

& luistert naar Joni

ook een godin van de bühne

die met haar stem (en gitaarstemmingen)

onder je huid kruipt

hautnah zosuzagen

zo blauw mooi (blue is beautiful)

zo zong ze

wij luisteren en kijken

deemoedig en in bewondering

waarheen zal ons dit leiden? (°)

want jongens –

dit is Gods werk (Gottes Arbeit)

dit is af

AF!

(°) Leiden, Thermopylae, Genk, Aubel, Ithaka, Sint-Truiden, Coney Island, Leuven, Athene, Amsterdam, Cadzand, New York, Hydra,... ?

Marc Vos