Sorry dames

Jarenlang leverde ik een vrouwvriendelijke eindejaarlijst in. Die eenzijdige kijk leverde wel verrassende ‘ontdekkingen’ op. Zo stond Amy Winehouse in mijn toptien lang voordat ze een ster werd. Dit jaar is het weer een ‘gewoon’ lijstje. Is de emancipatie voltooid?

Ik ben daar in 2002 mee begonnen. In dat jaar waren er veel platen van vrouwelijke artiesten die ik echt heel erg goed vond, maar die zouden ondersneeuwen als ik ook mannen zou opnemen. Het debuut van Norah Jones Come Away With Me was een grote hit, maar wie zou oog hebben voor Heart’s Desire van de Ierse folkzangers Niamh Parsons of Letters From My Father van Ginny Hawker? Nog altijd albums die ik geregeld beluister, wat ze in mijn ogen klassiek maakt.

Opvallend genoeg kreeg ik erg veel reacties op mijn keuze voor vrouwen. Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Blijkbaar was het een item. Toevallig was 2003 weer een zeer goed jaar voor vrouwelijke artiesten. The Big Time van Robin Holcomb voerde de lijst aan, maar ook Dayna Kurtz (Postcards From Downtown), Emmylou Harris (Stumble Into Grace) en Eleni Mandell (Country For True Lovers) brachten geweldige albums uit. 2004 bracht Amy Winehouse met Frank – toen nog alleen een hit in kleine jazzkring –, Patti Griffin met Impossible Dream en Toni Price. Haar Born To Be Blue behoort tot mijn toptien albums aller tijden en vergezelt me altijd op vakanties en lange autoreizen.

Dit jaar zat ik juist in mijn maag met de mannen die onder de radar zouden blijven. Be Good van Gregory Porter is mijn uitgesproken favoriet van het jaar. En ook Dylan kon ik niet langer negeren. De haan had de laatste jaren al verschillende malen gekraaid. Vandaar dus.

Maar nu de drukinkt nog niet eens is opgedroogd – het nieuwe nummer van Heaven met alle jaarlijstjes ligt 12 december in de kiosk – knaagt het toch een beetje. Niemand noemt nu Land van Fréderique Spigt, terwijl dat een album is dat ik vaak heb gedraaid. Ook Love Songs van Krystle Warren blijft onvermeld.

Maar Aimee Mann, Iris Dement, Tift Merritt, Smoke Fairies en Shannon Stephens – die ik dit jaar allen hoog had zitten – worden door anderen genoemd. Waarmee denk ik wel is bewezen dat Heaven van alle muziekbladen misschien wel het meest oog heeft voor vrouwelijk talent. Een mooie vaststelling.

Mijn jaarlijstjes en die van vele, vele anderen zijn te bekijken op het onvolprezen muzieklijstjes.nl