Berlijns muziekhotel als uitvalsbasis

'Gitaar en piano te leen', beloofde de website van ons hotel. En dus staat er bij aankomst een elektrische Casio-piano op onze hotelkamer en kan mijn lief doorgaan met het nummer te oefenen dat ze per se onder de knie wil krijgen. De stand van de volumeknop doet er niet toe, de kamers zijn tenslotte geluidsdicht - ook een belofte. Geen slecht begin van een week in het nhow hotel in Berlijn dat een prima basis is voor verdere culturele ontdekkingen.

Wat is dat, een hotel op een muzieksite?! Jazeker, met reden. Want nhow Berlin afficheert zich als eerste muziekhotel in Europa. Dat vraagt om onderzoek. En het klopt, nhow ademt volop muziek. Instrumenten die voor het grijpen staan, met naast de piano ook diverse elektrische gitaren, een basgitaar en enkele Marshall amps. Door het hele hotel lees je songtitels. De zes liften hebben elk een thema: jazz, pop, rock, hiphop, elektronisch en klassiek, de playlists zijn terug te luisteren op Spotify. En er is een dj die vanaf donderdagavond tot in het weekend de boel vermaakt. Wil je stilte, geen probleem met die geluidsdichte kamers. Het publiek is opvallend gemêleerd, alles tussen hiphop en bluesfanaat.

We worden oprecht blij van de ontspannen sfeer in huis. Het helpt zeker dat je geen chagrijnige medewerkers treft. Of de grotendeels jonge crew is door en door getraind, of het personeel is mede geselecteerd op zijn opgewekte inborst. Ik zet in op het laatste, een week is lang genoeg om iemand door de mand te zien vallen. Laat ik meteen maar vermelden dat ik mijn hotelkamer gewoon heb betaald. Vooruit, we hadden een fijne upgrade, maar die scharen we onder de rubriek mazzel.

Skunk Anansie

Tijdens ons zevende bezoek, sinds 2004, aan de Duitse hoofdstad verblijven we voor het eerst in het deel waar de wijken Friedrichshain en Kreuzberg aan elkaar grenzen, weliswaar gescheiden door de rivier de Spree. Tot 1989 vormde het water de grens tussen het oosten en het westen. Op de noordoever (voorheen oost), op een steenworp van de prachtige Oberbaumbrug en de vermaarde East Side Gallery en tussen de kantoren van Universal en MTV, opende vijf jaar geleden deze loot van het NH-concern. Even designerig als zijn naamgenoten in Rotterdam en Milaan, maar met muziek als toegevoegde waarde. En ze maken er nog altijd serieus werk van. Bovenin het gebouw, 35 meter boven de rivier, zweeft de opnamestudio. In de naastgelegen artiestenruimte, ook te huur voor doeleinden als meetings want er moet tenslotte geld worden verdiend, is het prettig toeven, mede dankzij het magnifieke uitzicht.

Beneden, naast de lobby, is een royaal podium, waarop een complete backline staat (niet geprobeerd). Uiteraard staat er ook een vleugel die vraagt om te worden bespeeld (ook niet geprobeerd, anderen wel). Inpandig is ook een twee verdiepingen hoge galerie waar, zo is te zien op de monitoren die her en der staan opgesteld, Skunk Anansie een intiem concert verzorgde. Andere videobeelden tonen de Berlijnse zanger Fetsum, op weer volgende is de Russisch-Duitse klassiek pianiste Olga Scheps te zien tijdens een albumpresentatie. Wij hebben het geluk dat in de galerie een foto-expositie wordt geopend met fraaie zwart-wit portretten uit de Berlijnse muziekscene. De vernissage wordt opgeluisterd door twee ons onbekende maar best fijne bandjes die door de fotografe zijn geportretteerd.

Binnenzitten is beslist geen straf op deze plek, maar Berlijn vraagt natuurlijk om actie. Raadpleeg de gidsen en de sites voor de oneindige hoeveelheid mogelijkheden, hier vind je een overzicht van de zaaltjes en clubs. Midden augustus blijkt echter niet de meest ideale periode voor concertbezoek. Hoewel op loopafstand meerdere zaaltjes zijn als Wild at Heart, Arena en Festzaal Kreuzberg en talloze clubs (waar het leven volgens goed gebruik pas rond middernacht begint), spreken de namen ons niet voldoende aan (en vinden we Patty Smith in Spandau Citadel à 60 euro p.p. gewoon te duur) dus laten we dit onderdeel schieten. Niet erg, het dagprogramma is al boordevol en het scheelt in de nachtrust. De concertcultuur kennen we van vorige bezoekjes toen we onder andere optredens zagen van Charles Bradley, Faithless en Evelyn Evelyn (een project van Dresden Doll Amanda Palmer).

Ramones Museum

Maar niet getreurd, er is altijd nog het Ramones Museum Berlin. Dit 'Home of The Fast Four', het enige aan de oervaders van de punkrock gewijde museum ter wereld, is een project van Flo Hayler. Die begon zijn levenswerk in 2005 in Kreuzberg, verhuisde enkele jaren later naar Mitte (waar ik twee keer ben gaan kijken) en is sinds deze zomer weer terug in Kreuzberg, schuin tegenover ons hotel maar dan aan de andere zijde van de Spree. In een voormalige kroeg, destijds de laatste voor de grens, is een fraaie collectie memorabilia uitgestald die de hele carrière van de Ramones tussen 1974 en 1996 beslaat, inclusief kijkjes in hun privéleven. Voor zes euro entree krijg je, naar keus, een witte of zwarte button en als je die voortaan bij je draagt mag je altijd gratis naar binnen. De museumkroeg is niet alleen een prettige hangplek, ze serveren er onwaarschijnlijk lekkere taarten.

Wie vinyl wil scoren in Berlijn, kan in dit stadsdeel beslist zijn slag slaan. Zonder dat ik bewust op zoek ben, zie ik aan de Wrangelstrasse, vlakbij elkaar, twee goed gesorteerde platenwinkels. Online vind je er nog een handvol in de buurt. Aan de andere kant van de rivier, in Friedrichshain, heeft Songs from Hain aan de Warschauerstrasse een fijne collectie.

Hansa Studios

Ook de moeite waard, ik deed het een aantal jaren geleden, is een van de Berlin Music Tours. Met gids Thilo Schmied op pad langs historische locaties. Zaaltjes, kroegen en andere plekken waar uiteenlopende artiesten - Nick Cave, Rammstein, Nina Hagen - zich ophielden of waar inmiddels fameuze bands hun eerste schreden op het pad van succes zetten. Ook een bezoek aan de Hansa Studios is mogelijk, met een blik in de Meistersaal waar albums van David Bowie, U2 en Depeche Mode werden geboren en Studio 3, waar Iggy Pop's Lust For Life het licht zag.

Tot slot een tip: regel een fiets. Berlijn is groot en in alle uithoeken is wel wat interessants te beleven. Er zijn taxi's bij de vleet en er is genoeg openbaar vervoer, maar wil je serieus meters maken dan is de tweewieler hét vervoermiddel bij uitstek. Een eigen fiets is helemaal mooi, want dan kun je, net als de locals, die trage toeristen op hun citybikes-met-mandjes-voorop rechts, over de stoep, passeren. Rock 'n' roll op twee wielen!