Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.
Sta cookies toe Meer informatie ×

Recensie

za 7 juni 2025

Djo - The Crux & Matt Berry - Heard Noises

Recensie

Hoewel ik de eerste zal zijn om op mijn hoede te zijn met acteurs die zo nodig ook als muzikant aan de weg willen timmeren, kan ik niet ontkennen dat beide hier besproken platen zulk wantrouwen absoluut niet verdienen en dat de meeste musici zouden willen dat ze zulke knappe, originele albums konden maken.

Djo - The Crux

Twenty20 Llc

Achter de noemer Djo gaat acteur Joe Keery schuil, vooral bekend van zijn rol in de hitserie Stranger Things, maar eerder al actief als psychpopmuzikant in de band Post Animal. Omdat werken als acteur moeilijk te combineren bleek met spelen in een band, zeker na het enorme succes van Stranger Things, koos hij ervoor Post Animal te verlaten en in zijn vrije tijd solo muziek te maken. Het leidde tot de albums Twenty Twenty, Decide en het onlangs verschenen The Crux, ontegenzeggelijk de beste van de drie, met klassieke jaren zeventig en tachtig pop, grotendeels in zijn eentje gespeeld, maar ook een groot talent verradend met een twaalftal uitmuntende liedjes waar iemand als Paul McCartney of  David Bowie zich niet voor zou schamen. 

Matt Berry - Heard Noises

Acid Jazz

Vergeleken met Joe Keery is de Brit Matt Berry qua naam minder bekend, maar zullen velen hem toch herkennen van zijn vele film- en televisierollen, die ruim twintig jaar teruggaan en onder andere Snow White  And The Huntsman en recentelijk A Minecraft Movie omvatten naast comedies als The IT Crowd, Shooting Stars, What We Do In The Shadows en Curb Your Enthusiasm om maar enkele van de hier bekendsten te noemen. Als muzikant gaat Berry net als Djo verder terug en heeft hij zelfs een dozijn albums op zijn naam staan in een brede variëteit aan stijlen, van folk- en countryrock tot psychpop, space rock en retrosoul, genres die op Heard Noises allemaal aan bod komen in veertien voortreffelijke  composities die Berry, net als Djo, grotendeels in zijn eentje volspeelt op een breed scala aan instrumenten. Stilistisch gaat Berry nog meer kanten op dan zijn Amerikaanse collega, maar weet hij toch moeiteloos de eenheid te bewaren door alle liedjes een echt persoonlijk stempel te geven dat zowel avontuurlijk is als een hele eigen stijl verraadt. 

Eric van Domburg Scipio