Her Majesty: grande finale

En zo kwam er een einde aan een zegetocht die in januari 2016 aanving. De vijf muzikanten die als Her Majesty een ode brachten aan Déjà Vu, de albumklassieker van Crosby, Stills, Nash & Young, genoten zichtbaar van hun optreden in Carré en trakteerden het publiek woensdag 3 mei op een waarlijk grande finale

Een bescheiden tourtje langs de kleinere zalen van ons land, dat leek het hoogst haalbare voor het eerbetoon dat Her Majesty aan CSN&Y wilde brengen. Na een hommage aan The Beatles – de naam van de band verwijst naar de afsluiter van Abbey Road – kwam Dirk Schreuders (bas) met het idee voor het vervolg. Goed plan vonden Bertolf Lentink (gitaar, zang), Bauke Bakker (drums, zang) en Diederik Nomden (gitaar, toetsen, zang, mondharmonica). Maar toen Lentink zich een keer in gezelschap liet ontvallen waar hij mee bezig was, werden glazige blikken zijn deel. “Misschien inmiddels toch wat te obscuur dat prachtige album”, vertelde hij zijn maten. Maar wat de f*ck, ze deden het gewoon. Mogelijk waren er nog wat zieltjes voor de klassieker te winnen en – waar ze natuurlijk stiekem op hoopten – mogelijk zouden ze enige baby boomers kunnen verleiden naar het theater te komen. Ze vroegen Young-liefhebber Jelle Paulusma (gitaar, zang, toetsen) of hij mee wilde doen, en net zoals bij de originele formatie sloot die zich als laatste aan.

Begin januari 2016 was de première in een halfgevulde kleine zaal in Muziekgebouw Eindhoven. Heaven was er bij en deed verslag. "Lentink steelt de show met schitterend gitaarspel, vooral als hij, in misschien wel het hoogtepunt van het optreden, in gitaarduel gaat met Paulusma in Almost Cut My Hair, waarin Bakker als zanger alles geeft. Op zulke momenten steken ze hun helden naar de kroon en giert het spelplezier door de zaal." Als muzikaal eerbetoon was het toen al nauwelijks te overtreffen, de presentatie was soms nog wat stijfjes

Van stijfheid is anderhalf jaar later bij het afsluitende concert in het hoofdstelijke Carré totaal niets meer van te merken. De persoonlijke herinneringen aan het album en de achtergronden van die bijzondere periode in de muziekgeschiedenis worden met flair over het voetlicht gebracht. Nog immer geeft de uitvoering van Almost Cut My Hair kippenvel, maar er zijn veel meer hoogtepunten. Mij gaat het door Paulusma gezongen Helpless door merg en been, waarbij mijn gedachten uitgaan naar een vriend die te horen heeft gekregen dat hij kanker heeft. Het is een puur eerbetoon aan hem. Hij zou er van hebben genoten.

Van een halfvolle kleine zaal in Eindhoven naar een nagenoeg uitverkocht Carré in Amsterdam, dan kun je spreken van een groot succes. Voor een deel is het op het conto te schrijven van hun televisieoptreden bij de DWDD, ook in januari 2016. Maar het is toch vooral verwezenlijkt op eigen kracht. “En we gaan door”, melden ze op het podium. “De klik tussen ons is te groot om ongebruikt te laten.” Nog dit najaar komt er een vervolg. Het programma is nog onbekend maar de muziek is wel weer CSN&Y-gerelateerd. En voor alle mensen die van hun optreden hebben genoten, er is live-cd uitgebracht. Want, gelukkig hebben we de muziek nog.