Het product Leo Blokhuis

Zat ik gisternacht even naar de radiouitzending van de Top2000 op televisie te kijken – radio op televisie is haast net zo saai als televisie op de radio –, zag ik Leo Blokhuis in de hoek van de studio staan: als levensgrote bordkartonnen pop.

Eerder deze week was ik Leo Blokhuis ook al tegengekomen op het omslag van een eenmalig tijdschrift over de Top2000: ‘In Excelsis Leo’. Gaat ijdelheid zover dat de van huis uit zeer godsvruchtige Blokhuis hier geen moeite mee heeft, dacht ik. Maar waarschijnlijk moeten we de persoon Blokhuis loszien van het merk Blokhuis. Dat wordt gekoppeld aan het merk Top2000 en aan de boeken en compilaties die hij verkoopt.

Het product Blokhuis – we hebben het hier dus niet over de sympathieke jongen van de Veluwe die van muziek houdt – is gebaseerd op de televisiepersoonlijkheid Blokhuis, door Matthijs van Nieuwkerk zo vaak ‘popprofessor’ genoemd, dat half Nederland denkt dat hij dat ook is. Professoraal zou ik Leo niet durven noemen.

Hij doet me nog het meest denken aan Ivo Niehe, ook zo’n televisiegeniek fenomeen van feitjes en wetenswaardigheden, dat honderdduizenden mensen weet te boeien. Dat Ivo ook optreedt en behoorlijk ijdel schijnt te zijn, wil ik overigens buiten de vergelijking houden. We vergelijken hier merken. Want dat is wat televisie kennelijk doet, van een mens een product maken.