I.M. 'Baby boy' Phil Everly

Die rockende en ontroerende samenzang – menigeen heeft zijn tanden er op stukgebeten. Tom & Jerry – later Simon & Garfunkel –, The Beatles en The Byrds kwamen niet in de buurt van The Everly Brothers. Geen noot was Phil te hoog, tegenover de diepere stem van zijn oudere broer Don. Phil (74) heeft het aardse als eerste verlaten. Hij overleed op 3 januari aan de longziekte COPD – gevolg van een leven lang roken.

Een in memoriam voor Phil Everly is een in memoriam voor The Everly Brothers. We zullen ze nooit meer samen horen, al was de hoop daarop al miniem. De broers zijn in frustratie en woede totaal van elkaar vervreemd. Gelukkig hebben Billie Joe Armstrong en Norah Jones kortelings Foreverly opgenomen, hun prachtversie van het album Songs Our Daddy Taught Us dat de Everly’s afleverden ver voordat de punker en de diva zijn geboren. Hun muziek en hun stemmen bereiken zo ook iedereen die Don en ‘baby boy’ Phil niet of slecht kent.

De broers, zoons van het in countrymuziek gedrenkte echtpaar Ike en Margaret Everly, zongen samen sinds Don zeven was en Phil vijf. Vader en moeder hadden hun eigen regionale radioprogramma en daar introduceerden ze trots hun beide oogappels. Opnames van toen die vijftien en dertien waren, zijn te horen op het sleutelalbum Roots. Wonderlijk, bijna griezelig, is te horen hoe ze toen al die harmonie hadden gevonden die ze een paar jaar later in perfectie op de plaat zouden zetten. Het zat in hun genen.

Rock ’n’ roll en country ’n’ western gingen de Everly’s even gemakkelijk af als ballades van de hoogste treurnis. Ebony Eyes is voor mij het meest dramatische lied ooit, over de soldaat die zijn geliefde laat overkomen voor hun huwelijk – zijn weekend pass levert te weinig tijd op, anders was hij naar haar gevlogen. De afloop grijpt mij nog steeds aan, elke keer dat ik het nummer hoor. Het was trouwens een dubbele hitsingle, met op de andere kant Walk Right Back. De combinatie rock / ballad is het best te horen op de single All I Have To Do Is Dream / Claudette, hun eerste nummer 1 hit, zowel in Amerika als in Engeland in 1958. In Engeland losten The Kalin Twins hun voorbeelden af met When, de Engelse inzending voor het Eurovisie Songfestival.

The Everly Brothers verloren net als alle Amerikanen, inclusief Elvis Presley, vanaf 1964 kansloos al hun terrein aan de Britse invasie van beat en verpopte rhythm ’n’ blues. Een beetje Brits waren ze wel, want Engeland is ze altijd goedgezind geweest. In 1965 kwamen de broers verrassend met de elpee Two Yanks In England en opeens waren daar weer drie hits: Love Is Strange, The Price Of Love en That’ll Be The Day. Daarna was het eigenlijk voorbij.

Het album Roots was in 1968 hun ultieme poging elkaar terug te vinden. Een schitterend album, vol nostalgie, odes aan hun geboortestaten Illinois en Kentucky, ontroerende stukjes uit de radioprogramma’s met mom and dad, twee nummers van Don en zorgvuldig ingebedde covers. De scherpe samenzang maakte plaats voor een verzachte versie – ze vonden rust. Roots verkocht heel matig. Het eind was daar, afgezien van een reünieconcert – buiten het toneel deden ze alles gescheiden – en de redelijk lopende elpee EB84.