Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.
Sta cookies toe Meer informatie ×

Recensie

Tekst: Jeroen van der Vring
do 21 augustus 2025

Robert Glasper - Let Go

Recensie

Loma Vista 

Net als ieder andere jazzmuzikant heeft ook Robert Glasper een grote link met het werk van Miles Davis. Natuurlijk is zijn muzikale nalatenschap een enorme invloed geweest op Glasper zijn werk. Een getuigenis hiervan was het prachtige Everything’s Beautiful een bijzonder album dat Glasper uitbracht in 2016 in samenwerking met de nalatenschap van Miles Davis. Het is een creatieve herinterpretatie van Davis’. Eigenzinnig als hij is gebruikte hij de stem van Miles uit archiefopnames in plaats van Davis’ trompet wat een spirituele sfeer aan het album meegaf en resulteerde in nieuwe composities. Daarnaast is Glasper, die vijf Grammy Awards in de wacht sleepte, een heuse bruggenbouwer tussen genres. Met zijn meesterlijke Black Radio-trilogie maakte hij een invloedrijke reeks albums waarin jazz, R&B, hiphop en soul samenkomen. De jazzpianist is op zijn nieuwe album Let Go op zoek naar verstilling om de innerlijke zoektocht te vergezellen. Verwacht geen album vol uitgesproken jazz grooves of SOUL in hoofdletters — Let Go is een meditatief, introspectief werk met een kalme, bijna ambient-achtige sfeer. Dus dertien composities met veel ruimte voor sfeer, rust en innerlijke reflectie. Glaspers twaalfde album is bedoeld als een soort mentale reset — muziek om bij te mediteren of gewoon tot rust te komen. Denk aan zachte toetsen, minimale percussie en een bijna liquide sound. Let Go is geen album om te doorgronden, maar om in te verdwijnen — als een muzikale ademhaling die je langzaam weer naar jezelf terugbrengt. “Take another deep breath, let go,” klinkt het in het titelnummer — een mantra die niet alleen de toon van het album samenvat, maar ook zijn essentie vangt.

Jeroen van der Vring