Rory Gallagher - The Best Of Rory Gallagher At The BBC

BBC/Universal

Naar verluidt antwoordde Jimi Hendrix op de vraag wie de beste gitarist ter wereld is: ‘Dat zou je aan Rory Gallagher moeten vragen.’ Het blijft natuurlijk appels en peren vergelijken maar er zijn wel wat overeenkomsten tussen de gitaristen. Hun speelstijl is geworteld in de blues, beiden waren onwerelds goed en stierven te jong, waren allebei niet uit Engeland afkomstig zijn maar stonden desondanks meermaals bij de BBC op de gastenlijst. Hendrix zoals bekend alleen tijdens zijn kort maar krachtig verblijf in Londen. Gallagher eerst verschillende keren met Taste en vervolgens als soloartiest tussen 1971 en 1986. Al eerder verschenen compilaties van de radiosessies van de Ierse gitarist, maar bij de Britse omroep zijn ze eens degelijk gaan inventariseren.

Deze Best Of Rory Gallgher At The BBC omvat, verdeeld over twee cd’s of drie elpees, hoogtepunten van de box The BBC Collection. Cd 2 bevat het concert dat de gitarist 20 september 1979 gaf in The Venue, het theater waar de BBC sinds de jaren zestig opnames maakte. Gallagher wilde na het zien van een optreden van The Sex Pistols terug naar de trio-opstelling gitaar, bas en drums. Meer pit dus. En dat lukte. De Schot Ted McKenna die een jaar eerder uit de Sensational Alex Harvey Band was gestapt zit achter de drumkit en op bas horen we Gerry McAvoy, zijn trouwste begeleider die ruim twintig jaar in de band zat. Knallers als Shin Kicker, Bought And Sold, Do You Read Me? en Philby komen voorbij maar ook, in het gebruikelijke akoestische intermezzo, zijn interpretaties van Banker’s Blues (Big Bill Broonzy) en As The Crow Flies (Tony Joe White). Prachtig. In die tijd gaf Gallagher geen inferieure concerten, maar toch is cd 1 de interessantste van de twee. De songs zijn bekend maar in deze hoedanigheid nog nooit uitgebracht. Naast Continental Op, gebaseerd op een verhaal van hard-boileddetectiveschrijver Dashiell Hammett, uit een sessie bij Paul Jones’ Blues Show (1986) en Can’t Be Satisfied, dat hij samenspeelt met de in Londen woonachtige Spaanse flamencogitarist Juan Martin, dateren alle tracks uit de eerste helft van de jaren zeventig. Dat was Gallaghers toptijd. Eerste drummer Wilgar Campbell, hier nog een enkele keer te horen, werd vervangen door Rod De Ath, McAvoy was al van de partij en de groep werd versterkt met toetsenist Lou Martin waardoor de sound wat gevarieerder werd.  Uitvoeringen van songs als Cradle Rock, Tatoo’d Lady, I Could Have Had Religion, Walk On Hot Coals en Messin’ With The Kid dat, hoewel geschreven door Junior Wells, tot een van zijn signature songs uitgroeide, zijn ronduit weergaloos. De selectie is grondig gedaan maar de diehard Gallagherfan zal geen genoegen nemen met de omissies. De man deed per slot van rekening bijna veertig sessies voor de BBC, waarvan er overigens wel een aantal verloren zijn gegaan. Wellicht kan die zijn hart ophalen bij The BBC Collection, een box met achttien cd’s en twee blue-ray’s. Bedenk wel dat je daar zo’n 150 euro voor moet neertellen.

Marcel Haerkens