Recensie
Supersister - Nancy Never Knew

SOSS Music
Supersister, de band van Robert-Jan Stips (toetsen) Marco Vrolijk (drums), Ron van Eck (bas) en Sacha van Geest (dwarsfluit) debuteerde in 1970 met Present From Nancy en viel in 1974 na vier albums alweer uiteen. Op hun laatste album, Iskander (de Engelse saxofonist Elton Dean had inmiddels de plaats ingenomen van Sacha van Geest) liet Supersister horen in die vier jaar van een getalenteerde maar wat studentikoze undergroundband te zijn uitgegroeid naar een volwaardige jazzrockband. Toen Supersister in 2019 na 45 jaar werd heropgericht voor het ‘projekt’ Retis Repus, diende dat geluid als springplank. Toetsentovenaar Stips, die in de tussenliggende jaren actief was bij onder meer Sweet d’Buster, Golden Earring en (nog steeds als lid van) Nits, was uiteraard weer van de partij. Omdat Van Geest en Van Eck waren overleden en Vrolijk niet meer meedeed, werden hun plaatsen overgenomen door ex-Earring bassist Rinus Gerritsen en Leon Klaasse op drums. Na Retis Repus zette de band door, onder meer via een aantal optredens met het Residentie Orkest. En nu is er dan Nancy Never Knew, een album dat duidelijk verwantschap vertoont met de psychedelica en de jazzrock van de jaren zeventig en tachtig. Dat Nancy Never Knew niettemin nauwelijks gedateerd klinkt is vooral het gevolg van de achteloze virtuositeit die het trio in vrijwel ieder nummer ten toon spreidt. Gejaagde jazzrockstukken worden gevolgd door (soms iets té) chaotische passages met achteruit afgespeelde instrumenten, om dan ineens weer om te slaan een aanstekelijk popliedje als Anywhere The Wind. Het uitstekende album sluit af met een ingetogen, soms bijna ontroerend, nummer van Stips solo: The Last Chord Open.
Roeland Smits