The Grand East: sensationeel losbandig
Alles aan The Grand East is buitensporig. Met de tong in de wang kun je Overijssel, de provincie waar de band in 2012 ontstond, inderdaad The Grand East noemen. Maar in Sexclub, de eerste single van hun nieuwe album Floor=Lava, ging de overdrijving in de overdrive en werd zowel de videoclip met cartoonversies van wereldleiders die het met elkaar doen door YouTube verwijderd.
Tekst Ludo Diels Foto Edward van Kempen
Wie de video in volle glorie wil zien moet ervoor zelfs doorklikken naar pornosite Pornhub. In de woorden van de flamboyante zanger Arthur Akkermans: “Daar hebben we behoorlijk veel gezeik mee gehad. Het was als een grapje bedoeld.” Los van de onderbroekenlol, grove overdrijvingen of bravoure die de zanger tentoonspreidt, valt er zelfs nog een overtreffende trap in hun tomeloosheid te benoemen, namelijk de sensationele live-act die ze brengen. Een liveband van de buitencategorie. In het midden van die visuele orkaankracht op het podium of door alle opschuddende provocaties zou je bijna vergeten dat The Grand East ook nog eens hele goede muziek maakt.
The Grand East klopte aan voor een Heaven session in de Maastrichtse Muziekgieterij. In de avond stonden ze als afsluitende act geprogrammeerd in de serie 043 waarbij je –‘zero fo(u)r three’- gratis drie bands kunt bekijken, waarvan de programmeurs vinden dat die acts het verdienen een breder publiek te bereiken. Bands voor early adopters dus. En zo verscheen The Grand East ten tonele. Niet bepaald een emerging band, noch eentje die – ze speelde op Rockpalast en festival de Zwarte Cross – gespeend is van een aanhang. Maar met slechts drie albums vanaf hun oprichting laat hun zichtbaarheid, om niet te zeggen hun continuïteit, toch te wensen over. Maar daar komt volgens de vriendelijke spraakwaterval Akkermans verandering in. Met hun nieuwe, grotendeels zelf geproduceerde album Floor=Lava verkeert de band creatief in een hogere luchtstroom dan tot dusver. “We gaan meer albums maken.”
Show
Maar eerst dus nog even die show daar in de kleine zaal in de Muziekgieterij. Moeiteloos kun je blikken met referenties opentrekken om de band muzikaal te plaatsen. Feit is dat ze goed naar de platencollectie van hun ouders hebben geluisterd met daarin Little Feat, The Doors, The Hollies, Tom Waits en – niet te vergeten – Cuby + Blizzards.
Rock vormt het hoekige fundament met daarbovenop psychedelisch groovende klanken die afgetopt worden met bluesinvloeden gestoken in een jaren tachtig jasje. Een amalgaam dat meteen bekend in de oren klinkt. Met nummers als het nieuwe (nog niet uitgebrachte) Boring, Overflowing, Floor=Lava, Lowdown en Sexclub van hun laatste album krijg je de zaal wel in beweging. Songs die soms wel iets van een anthem, een hymne hebben en die zich soepel in de gehoorgang nestellen. Goed liedmateriaal dus.
Beleven
Wie tijdens de show wil ouwehoeren komt bedrogen uit, want vanaf het moment dat de band het podium betreedt wordt alle aandacht opgeëist. Wat je meemaakt is een muzikaal circusnummer van uitgelaten levenslust, humor en acrobatiek. Je gaat onherroepelijk mee in die wervelwind. Terwijl de bandleden strak in dienst van de nummers spelen trekt Akkermans de show naar een in visueel opzicht hoger niveau. Als een combinatie van een showworstelaar à la Hulk Hogan en een jaren tachtig fitnessinstructeur met matje en pornosnor raast hij over en naast het podium. De microfoon als een springtouw rondslingerend en vervaarlijk hoge balken opklimmend, blijf je naar de vrolijke bekkentrekker in zijn joggingbroek en hemd ver open kijken. Gecultiveerde smakeloosheid of eerlijke wansmaak, denk je even. Even. Want The Grand East is vooral een band om te beleven en niet een om lang over na te denken. Wat overigens allerminst wil zeggen dat hun liedjes niemendallerig zijn. Vrijheid en gelijkheid staan hoog in hun vaandel, zo beaamt desgevraagd ook de zanger. Maar in plaats van moeilijke woorden of poëtische zinnen serveren zij die boodschap van vrijheid, gelijkheid en levenslust uit in een show die je niet gauw meer vergeet. Show don’t tell.