Recensie
The Pale Fountains - The Complete Virgin Years

Cherry Red Records
Met Dear Scott maakten Michael Head & The Red Elastic Band een van de – vooral in Groot Brittannië – best ontvangen platen van 2022 en vorig jaar viel Loophole vrijwel evenveel lof ten deel. Dat succes kwam, niet in de laatste plaats voor Head zelf, een beetje uit de lucht vallen, maar ‘s mans gave om fantastische songs te schrijven deed dat bepaald niet. Die wetenschap bleef echter vooral voorbehouden aan liefhebbers. Want zelfs wanneer we de verslavingen aan drugs en drank die de in Liverpool geboren en getogen muzikant buiten beschouwing laten, mag Head’s loopbaan grillig worden genoemd. Zo liet de verkrijgbaarheid van het folky meesterwerk The Magical World of the Strands (1997) lang veel te wensen over. Ook de platen van zijn eerdere groep Shack (net als The Strands met broer John op gitaar) waren uitstekend, maar alsof de duvel er mee speelde gingen de opnamen van Waterpistol (de beste van de drie) met de opnamestudio in vlammen op en liet de producer een kopie in een huurauto liggen. Toen die opdook en de plaat alsnog uitkwam was het momentum verdwenen. Zijn allereerste schreden op het muziekpad zette Head, geïnspireerd door de vroegste succesjes van stadgenoten The Teardrop Explodes en Echo & The Bunnymen, echter vanaf 1980 met The Pale Fountains. Hoewel hij aanvankelijk dacht vooral songs en gitaarwerk te leveren, bleek hij ook gewoon de aangewezen man te zijn om ze te zingen. De op een klein Belgisch label verschenen debuutsingle Something On My Mind was direct overtuigend genoeg voor een goedbetaald contract bij Virgin. Thank You, de eerste single daar, was met een 48e plaats in de charts ook meteen het grootste en enige wapenfeit van de band. Het leerde Head ook direct omgaan met de fratsen van de muziekbizz, want een toegezegd optreden in Top of the Pops werd te elfder ure gecancelled omdat de BBC toch de voorkeur gaf aan de één plaats hoger binnengekomen Keith Harris en zijn stompzinnige buikspreekkuiken Orville. De band vond het een reuzegrap en liet zich niet uit het veld slaan. Gelukkig maar, want op de albums Pacific Street en opvolger From Across The Kitchen Table horen we de flink door Beatles, Love en Bacharach beïnvloede Head verfijnde popsongs uit zijn mouw schudden of het niets is. Met dat repertoire verwierven The Pale Fountains moeiteloos hun plek tussen de imposante binnenlandse concurrentie van dat moment. De vier cd’s beslaande Complete Virgin Years doet z’n naam eer aan en biedt, ook middels alle singles, b-kanten en outtakes, een prachtgelegenheid te (her)ontdekken met wat een zeldzaam talent we veertig jaar geleden al te maken hadden.
Eddie Aarts