Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.
× Sta cookies toe Meer informatie

Recensie

vr 27 december 2024

Dom Martin - Buried Alive

Recensie

Forty Below Records

Hoewel afkomstig uit Noord-Ierland, wordt Dom Martin door velen gezien als de ware opvolger van Rory Gallagher, aangezien hij op gitaar zowel elektrisch als akoestisch uitstekend uit de voeten kan (wat op dit dubbele livealbum ook wordt bewezen doordat één schijf elektrisch is en de andere akoestisch) en hij bovendien het gros van zijn bluesreperoire zelf schrijft. Toch zijn er ook grote verschillen. Zo bezit Martin een veel rauwere, diepe stem dan Gallagher en houdt hij het ook op de elektrische cd eerder aan de rustige dan aan de rockende kant. Al laat hij naar het einde toe horen dat hij ook niet vies is van een stevig potje bluesrock, zij het altijd met de nodige verfijning gebracht. Die verfijning spreekt nog meer uit het akoestische album, want hoewel Martins rauwe stem maakt dat de muziek nooit te netjes gaat klinken, hebben de liedjes bijna even vaak een folk- als een bluesinsteek, zodat Martin niet alleen bluesliefhebbers zal aanspreken.

Pieter Wijnstekers