Nobukazu Takemura - Knot of Meanings

Thrill Jockey/Konkurrent

Het was 2002 toen ik kennismaakte met het album 10th van de Japanse experimentele componist Nobukazu Takemura, dat betoverde in enigmatische en gelijktijdig inventieve, muzikale bevindingen. De composities, vol wendingen, via elektronische en akoestische arrangementen en vocale modulaties zijn anno nu nog steeds wonderbaarlijk om te horen. Daarna werd het opvallend stil en richtte hij zich op samenwerkingen met o.a. Tortoise, Yo La Tengo, Aphex Twin, DJ Spooky en Steve Reich. Nu meer dan twee decennia verder is er een nieuw album, in het verlengde van 10th. De titel is overigens een metafoor voor zijn spirituele beleving en voor de barrière tussen mens en technologie van deze tijd. Opnieuw verbaas ik me hoe hij met de verwondering van een kind tegelijkertijd de complexiteit van zijn nummers weet vorm te geven. Zijn idiosyncratische geluid blijft intrigeren en zijn signatuur van elektronische en akoestische instrumenten, exquis melodische als ook stacato nummers en gefilterde geluiden werken als stilistische wondertjes. Knot of Meanings bevat achttien composities, refererend aan o.a. John Cage, Brian Eno, Boards of Canada en de vrije gedachten van John Coltrane en Robert Wyatt. Zachte tonen van vibrafoon, door synthesizer gestuurde celloklanken, synthetische blazerlijnen, alsmede sax en klarinet en pianoklanken worden geflankeerd door stuiterende, tuimelende, crispy beats, cymbalen en snaredrums. Op momenten is het ritme tevens de melodie, op zeven nummers hoor je gastvocalist Doro die een extra invulling geeft via naïef klinkend stemgeluid, hetgeen extra emotionele expressie bewerkstelligt. Knot of Meanings is een avantgardistisch muzikaal palet dat zich ontplooit als prachtige tonale poëzie.

Henk Rijkenbarg